قضات افشای نقض اطلاعات فیس بوک به سرمایه گذاران را زیر سوال می برند

تحلیل استدلال

فیس بوک برای اولین بار متوجه شد که کمبریج آنالیتیکا از برنامه تست شخصیت برای جمع آوری ده ها هزار داده کاربر در سال 2015 استفاده کرده است. (کتی بارلو)

قضات روز چهارشنبه استدلال هایی را شنیدند فیس بوک در مقابل بانک ادغام شده، اولین انتشار اوراق بهادار سال. این پرونده مربوط به نقض داده های کمبریج آنالیتیکا-فیس بوک در سال 2015 است و بررسی می کند که آیا افشای اطلاعات فیس بوک به سرمایه گذاران قبل از عمومی شدن هک، خطرات ناشی از نقض داده ها برای شرکت و قیمت سهام آن را نادرست نشان می دهد.

سهامداران در سال 2018 از فیس بوک شکایت کردند که متوجه شدند کمبریج آنالیتیکا اطلاعات شخصی 30 میلیون کاربر فیس بوک را به دست آورده است. سهامداران تأیید کردند که فیس بوک آنها را در مورد خطراتی که سرمایه گذاری آنها را تهدید می کند گمراه کرده است.

اگرچه برخی از قضات به نظر می رسید پذیرای استدلال Kannon Shanmugam (نماینده فیس بوک) هستند، لحن غالب لحن شک و تردید بود. باد مخالف در اولین دقایق بحث آغاز شد و قاضی کلارنس توماس ارزیابی غیرمجاز ارائه کرد که یک "فرد معقول" ممکن است از بیانیه ای مانند فیس بوک چنین فرض کند که هیچ اتفاق بدی از این نوع برای او نیفتاده است.

شانموگام به زودی با دیدگاه های مشابهی از سوی قاضی های سونیا سوتومایور و کتانجی براون جکسون مواجه شد، که افشاگری های فیس بوک را با یک صاحب خانه مقایسه کردند که نشان می داد جنایت ممکن است در آینده خطری برای ارزش ها باشد بدون اشاره به مجموعه ای از سرقت های اخیر در محله. برای ناظر اتفاقی، اکثریت پنج قاضی فراتر از این سه قاضی وجود ندارد.

این بدان معنا نیست که همه چیز برای فیس بوک بد بوده است. قاضی جان رابرتز و قاضی برت کاوانا بیشترین تمایل را به پذیرش این امر برای توجیه دعوای دسته جمعی علیه فیس بوک نداشتند. برای رابرتز، افشاگری فیس بوک مانند بیانیه ای بود که می گوید هنگام پایین آمدن از پله های جلویی او باید مراقب باشید، زیرا ممکن است بیفتید - جمله ای که ممکن است از آن استنباط کنید که شخصی در گذشته افتاده است. از نظر او، عینیت تعیین اینکه یک حقیقت یاب چه چیزی را می تواند از هر مکاشفه ای استنباط کند، «نوعی چک سفید» برای «رفتن به دادگاه برای تصمیم گیری» چگونگی تفسیر وحی را تبدیل می کند.

در همین زمینه، کاوانا معتقد بود که برای کمیسیون بورس و اوراق بهادار مهم است که در واقع قوانینی را وضع کند که شرکت ها را ملزم به افشای صریح بسیاری از رویدادهای منفی گذشته در فرآیندهای افشای مختلف کند - و این در لیست گنجانده نشده است. برای او، غیرمنطقی است که "قوه قضاییه به این شکل عمل کند ... در حالی که SEC قادر به انجام این کار است." همانطور که او بیان کرد: "SEC می داند که چگونه مقرراتی را بنویسد که به افشای رویدادهای گذشته نیاز دارد ... چرا ما نباید به SEC اجازه دهیم این کار را انجام دهد؟"

تجربه گذشته حاکی از آن است که دیدن یک دیوان عالی که به اتفاق آرا تصمیم دادگاه استیناف ایالات متحده برای حوزه نهم را که مسئولیت را بر اساس قوانین اوراق بهادار گسترش می دهد، دشوار است، بنابراین من مطمئناً نمی خواهم این استدلال را زیاد بخوانم. چیزی که می توانم بگویم این است که این روز برای میتا قانع کننده نبود. ما باید منتظر نظرات در بهار باشیم تا ببینیم آنها واقعاً چه تصمیمی می گیرند.

(افشا: تام گلدشتاین، ناشر SCOTUSblog، از طرف سرمایه گذاران در حوزه نهم بحث کرد، اما در رسیدگی دادگاه عالی در این پرونده شرکت نکرد.)