قضات درباره حریم خصوصی شکایت در دادخواست تقلب در اوراق بهادار NVIDIA بحث می کنند

تحلیل استدلال

بحث روز چهارشنبه دومین مورد از دو موردی بود که قضات در این ماه در ارتباط با ادعاهای کلاهبرداری اوراق بهادار علیه شرکت های بزرگ فناوری بودند. (کتی بارلو)

قضات جلسه نوامبر چهارشنبه را به پایان رساندند NVIDIA Corp v. E. Ohman J: or Fonder AB، یک مشکل ناشی از استفاده از تراشه های NVIDIA توسط استخراج کنندگان ارزهای دیجیتال. موضوع حقوقی پیش روی قضات این است که آیا این شکایت - که ادعا می کند NVIDIA با کم اهمیت جلوه دادن فروش تراشه های خود برای اهداف استخراج ارزهای دیجیتال به جای بازی، سرمایه گذاران را گمراه کرده است - به اندازه کافی خاص بوده که از استاندارد نسبتاً بالای درخواستی مورد نیاز برای چنین مواردی فراتر رود.

سرمایه گذاران می گویند که این شرکت تا چه اندازه سهام آنها در معرض خطر فروش توسط ماینرهای ارزهای دیجیتال است. NVIDIA استدلال می کند که سهامداران شواهد محکم مورد نیاز برای چنین موردی را ندارند - به طور خاص، اسناد داخلی که نشان می دهد مدیران از اطلاعات اطلاع داشته و آن را پنهان کرده اند.

نیل کاتال در طول حضورش از طرف NVIDIA استدلال کرد که دادگاه تجدید نظر در اجازه دادن به پرونده برای پیشبرد آن بسیار ملایم بود، اما او مجبور بود بیشتر وقت خود را صرف انحراف از سؤالات در مورد اینکه چرا چنین مناقشه ای مبتنی بر واقعیت مستحق توجه دادگاه است می کرد. قاضی سونیا سوتومایور به طور خاص بیشتر وقت کاتال را صرف تأکید بر این ایده کرده است که او صرفاً درخواست «اصلاح یک اشتباه» دارد، وظیفه ای که قضات معمولاً آن را کمتر از ظرفیت خود می دانند. این برای او نشانه بزرگی نبود که تقریباً از همه سؤال کنندگانش در طول بحث او ارجاع به تصحیح خطا می شد: او همان خط عدالت را داشت که «دو طرف راهرو» را در بر می گرفت، اگر بخواهید: النا کاگان، امی کونی بارت و نیل گورسوچ

در مورد شایستگی، تنها بحث اساسی کاتال با قاضی کتانجی براون جکسون بود، که به وضوح معتقد بود او بیش از حد درخواست می کند. همانطور که او بیان کرد، کاتال اصرار داشت که "شاکیان ... از قبل شواهدی برای طرح ادعای خود دارند"، در حالی که در واقع استانداردها "نیازی به داشتن اسناد ندارند" و در واقع آنها نمی توانند "درک" کنند که چگونه آنها را مطرح می کنند. زمانی که هنوز کشف نشده باشد، می توان از اسناد به دست آورد.»

مطمئنا برای کاتال بد نبود. قاضی ارشد جان رابرتز مکرراً خاطرنشان کرده است که کنگره به وضوح در قانون اصلاحات دعوی حقوقی اوراق بهادار خصوصی در سال 1995 قصد دارد این نوع دعوی را محدود کند. از آنجایی که کنگره بر این باور است که این قانون «بیشتر از جلوگیری از دعاوی بیهوده انجام می دهد»، به نظر می رسد رابرتز فکر می کند که قضات باید در استانداردهای ادعایی که NVIDIA به چالش می کشد، توجه کنند.

نگرانی های رابرتز توسط قاضی برت کاوانا منعکس شد، که علناً نگرانی خود را در مورد سهولت تصمیم دادگاه بدوی به سهامداران، "هر زمان که قیمت سهام کاهش می یابد" ابراز نگرانی کرد، فقط با ارائه یک کارشناس مبهم، "یک درخواست اخراج را دور بزنند". گزارش دهید. .

سهامداران در این مورد به گزارش کارشناسی که به تعداد پردازنده های استخراج ارز دیجیتال ساخته شده در دوره مربوطه نگاه می کردند تا سهم بالقوه فروش تراشه های فروخته شده توسط NVIDIA را تخمین بزنند. اما دیپاک گوپتا، نماینده سرمایه گذاران، به قضات گفت که این گروه انواع مختلفی از شواهد دیگر را ارائه کرده است.

در اواخر بحث کاتال، رابرتز حرف او را قطع کرد تا از او در مورد اظهارات مکرر او بپرسد که شکایتی که او در این مورد تایید کرده بود "خود را می خورد". رابرتز اظهار داشت که "شبیه... بسیار واضح" را یافته است، اما اعتراف کرد که "هرگز" این عبارت را قبلا نشنیده بود و از خود پرسید که "معنی آن چیست؟" پس از اینکه کاتال طولانی شد و توضیح داد که او فقط قصد داشت به این نکته اشاره کند که شکایت از نظر داخلی ناسازگار است، رابرتز پاسخ داد که او هنوز "مطمئن نیست چگونه این را به خودی خود بخورد، اما من حرف شما را قبول می کنم (به این ترتیب )"

این کمی گیج کننده است که بسیاری از قضات وقت خود را صرف بحث و مشاجره کنند و از یک وکیل بپرسند که چرا باید به پرونده آنها رسیدگی شود - بدون شک چهار نفر از افراد حاضر در دادگاه به آن رای دادند و اگر از این تصمیم پشیمان نشوند، به احتمال بسیار زیاد که قضات در این مورد تصمیم گیری خواهند کرد. اما این نشان می دهد که NVIDIA برای متقاعد کردن اکثر قضات که دادگاه استیناف به هر نحوی آن را اشتباه کرده است، راه درازی در پیش دارد.